Эртнээс нүүдэлчин монголчууд элдэв ад зэтгэр болоод муу бүхнээс өргөө гэр болоод бүхийл эд зүйлсээ хамгаалах үүднээс өргөө гэрийнхээ тавилга, үүд хаалга, үг хэллэг “ерөөл, магтаал, ерлол” гээд бүхий д зүйлдээ ач холбогдол өгөн эзэн, эзэдээ хамгаалах тийм л бүтээлүүдийг туурвисаар иржээ. Энэ л утга өнөө цагт уламжлагдан ирсэн. Тийм учир монгол зураач урчууд нь тухайн бүтээлдээ амь шингээн тухайн эздээ хамгаалан сахих , мөн тус дэм болох тийм л увидсыг шингээн бүтээдэг байсан байна. Ийм л увидас хүч шингээн бүтэээхийн тулд юуны урьд тухайн бүтээлч бийрний үзүүр дээр олон жил бясалгал хийж өдөр бүр оюун бодол, ур ухаан, бие цогцос энэ гураваа нэгэн урсгалд оруулан хүчийг төвлөрүүлж сурдаг юм. Үүний тулд эхлээд гарын ур болоод сэтгэлийн ураа өдөр бүр цаг тутамд уйгагүй хөгжүүлэх. Энэ л ур ухаанаа ариун цагаан сэтгэл бүхий бодолоо ур ухаантай хослуулан тодорхой цэгт төвлөрөлийг бий болгон бүтээлээ бүтээдэг ажээ. Ингэж чадах аваас алив бүтээл нь хүч энергийг агуулсаар иржээ.

Nomadic Mongol Art

Тэнгэр мэт их хааныг хорвоогийн бүхий л шувуудаар төлөөлүүлэн дүрсэлсэн болно. Энд бид хүмүүн өөрийгөө мөнх хэмээн аашилдаг авч энэ шувууд нисэн одоход өөрийн хийсэн үйлээс өөр юу ч эс үлдэх энэ л жамыг дүрсэлсэн болно. Шувууд нэгэн газар хэзээ ч удаан суудаггүй билээ. Тиймээс хүмүүн бид дотоод сэтгэлээ ариун, хийх үйлээ эрхэм ариун явах нь чухал аж